" Δίψα " Νίκος Πορτοκάλογλου

Δυο χρόνια μετά το πλατινένιο soundtrack από το «Μπραζιλέρο» μέσα στο οποίο ακούσαμε τις επιτυχίες «Θάλασσα μου σκοτεινή», «Τι λείπει», «Δεν είναι αργά» και τέσσερα χρόνια μετά το album «Παιχνίδια με τον διάβολο» από το οποίο ακούμε ακόμη και σήμερα τραγούδια όπως τον «Ταχυδρόμο», το «Που ήσουνα φως μου», το «Δεν μας συγχωρώ»,

ο Νίκος Πορτοκάλογλου επιστρέφει με τη «Δίψα».
Τι είναι η «Δίψα»;
Δεν είναι η Κίρκη, Η μάγισσα, του σεξ η θεά,
Η Καλυψώ, η Ναυσικά
Με του μπαμπά τα λεφτά.
Δεν είν' η θάλασσα, ο ήλιος, Τα χαμένα νησιά.
Δεν είναι τίποτα απ' όλα Κι είναι όλ' αυτά...
Είν' η κρυφή σου η ατέλειωτη Δίψα
Είναι n Δίψα που σε κρατά ζωντανό
Είν' n κρυφή σου n ατέλειωτη Δίψα, Είναι η Δίψα για καθαρό
ουρανό...

Με αυτούς τους στίχους από το ομότιτλο τραγούδι του νέου δίσκου του Νίκου Πορτοκάλογλου θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε το περιεχόμενο αυτής της δουλειάς. Μια δουλειά που ξεκίνησε ουσιαστικά τα τέσσερα τελευταία χρόνια, αμέσως μετά την κυκλοφορία του δίσκου «Παιχνίδια με τον διάβολο».
Ο δίσκος περιλαμβάνει αρκετά στοιχεία από το ζωντανό ηλεκτρικό ήχο album «Παιχνίδια με το διάβολο» αλλά και από την σύνδεση του ηλεκτρονικού με τον παραδοσιακό ήχο του «Μπραζιλέρο», προχωρώντας ένα βήμα παραπέρα προτείνοντας μας κάτι νέο.
Θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε τον δίσκο ως «πολυσυλλεκτικό», όχι από την μεριά των δημιουργών, αφού όλα τα τραγούδια έγραψε ο Νίκος Πορτοκάλογλου - εκτός από το «Χάδι» στο οποίο έγραφε στίχους μαζί με τη σύζυγο του, Μαρίνα - αλλά από την άποψη του ήχου, ο οποίος συγκεντρώνει στοιχεία από διαφορετικές μουσικές γενιές, διαφορετικά ρεύματα και επιρροές.
Στα τραγούδια θ' ακούσετε να συνυπάρχουν ταυτόχρονα ένα σύνολο εγχόρδων, ομάδα πνευστών κι ένα ηλεκτρικό group. Έτσι μπλέκονται με τον ιδιαίτερο τρόπο του Νίκου Πορτοκάλογλου η reggae με τα βαλκανικά πνευστά, οι ηλεκτρονικές λούπες με βιολί και μαντολίνο και οι ανατολίτικοι ρυθμοί με τις ηλεκτρικές κιθάρες. Με άλλα λόγια είναι ένας πολύχρωμος δίσκος, γι' αυτό το λόγο ο Νίκος Πορτοκάλογλου διάλεξε έναν ζωγράφο της γενιάς του, τον Γιάννη Αδαμάκη, να εικονογραφήσει το εξώφυλλο του δίσκου, εκφράζοντας έτσι με τα χρώματα του τον ήχο του album.
Στο album συμμετέχουν δύο νέες τραγουδίστριες. Η Ανδριάνα Μπάμπαλη, την οποία σύστησε στο κοινό μέσα από το «Μπραζιλέρο» και με το πρώτο της album «...Και η γη γυρίζει», ερμηνεύει μαζί του το «Γίνε κομμάτια».
Επίσης το τραγούδι «Χάδι» μοιράζεται με την Μελίνα Ασλανίδου, με την οποία συνεργάζεται για πρώτη φορά.

Έτος κυκλοφορίας: 12/2003
Είδος: Ελληνικό Rock
Περιεχόμενα:
01. Δίψα
02. Μετρώ τα κύματα
03. Όσο κρατά ένα φιλί
04. Είδα στα μάτια σου τον κόσμο
05. Η σκιά
06. Χάδι (Μελίνα Ασλανίδου)
07. Δωσ' μου να πιω
08. Μόνο μια στιγμή
09. Γίνε κομμάτια (Ανδριάνα Μπάμπαλη)
10. Τώρα ή ποτέ
11. Το τραγούδι του πούλμαν
12. Η δίνη
13. Υ.Γ. Χρωστάμε τη γιορτή