25 Ιανουαρίου 2011

Στέλιος Καζαντζίδης - Το ξεκίνημα (pop eleven - Οκτώβριος 2007)

Στο παγκόσμιο καλλιτεχνικό στερέωμα μόνο τρία πρόσωπα είχαν τη δύναμη να εγκαταλείψουν μια τεράστια καριέρα πάνω στο κορύφωμα της δόξας τους, η Γκρέτα Γκάρμπο, η Μαρία Κάλλας και ο Στέλιος Καζαντζίδης.
Και μιλάω για την ουσιαστική τους καριέρα από την οποία θα κέρδιζαν για πολλά ακόμη χρόνια τεράστια ποσά, σαν κορυφαίοι καλλιτέχνες που ήταν. Βεβαίως η Κάλλας έκανε έκτοτε κάποιες ηχογραφήσεις σε δίσκους, όπως κι ο Στέλιος, όμως οι τεράστιες αμοιβές βρίσκονταν στα λυρικά θέατρα και στα κοσμικά κέντρα αντίστοιχα. Από αυτά τα δήθεν κοσμικά κέντρα οι σημερινοί ασήμαντοι «σταρ» έφτιαξαν πανάκριβες βίλες και απέκτησαν πολυτελή αυτοκίνητα και κότερα.
Μυθικά ποσά πρόσφεραν κατά καιρούς στον Καζαντζίδη για μερικές εμφανίσεις σε πίστες, άλλα εκείνος το οριστικό «όχι» το είπε στα 35 χρόνια του και το κράτησε για πάντα.
O Στέλιος Καζαντζίδης επειδή ήταν μια πολύ μεγάλη αξία, δημιούργησε όπως ήταν φυσικό πολλούς φίλους μα και πολλούς εχθρούς. Λατρεύτηκε παράφορα αλλά και κυνηγήθηκε εντελώς άδικα. Πάντως όσα είχε πει κατά καιρούς ήταν σωστά για τα βάσανα που τράβηξε. Δεν ήταν του καβγά, να τους πολεμήσει. Αποτραβιόταν, αποτραβιόταν και τελικά του φάγαν την ψυχή. Έδινε βοήθεια, λίγα κρατούσε για τον εαυτό του. Άλλος ψηλώνεται, αυτός δεν ήθελε λεζάντα. Ήταν γνήσιος και ταπεινός. Ενώ ήξερε την αξία του, ήθελε να περνάει απαρατήρητος, να μην ενοχλεί και να μην τον ενοχλούν. Σαν καλλιτέχνης ήταν κορυφή, σ' αυτουνού τη μάθηση επάνω γίνανε πολλοί τραγουδιστές...
Ξεχωριστά από μεγάλη φωνή ήταν ως καλλιτέχνης φαινόμενο, γιατί κατόρθωσε όντας αυτοδίδακτος να αξιοποιήσει το ένστικτο του και να διαμορφώσει μια τεχνική που μόνο στα πανεπιστήμια διδάσκεται. Διάλεγε τραγούδια που μιλούσαν στο δικό του ψυχικό κόσμο και ταυτόχρονα στο λαό μας. Δεν τραγουδούσε για τους φίλους του, τραγουδούσε για το σύνολο.
Ήταν ο κορυφαίος λαϊκός τραγουδιστής, γέννημα μιας εποχής που παρήγαγε ερμηνευτές μεγάλου πάθους και υψηλής τεχνικής, όπως π.χ. η Πόλυ Πάνου στο λαϊκό και η Σωτηρία Μπέλλου στο κλασικό ρεμπέτικο, όπως και κάποια άλλα καλλιτεχνικά φαινόμενα ανεπανάληπτα.

Περιεχόμενα:
1. Ένας μάγκας στο βοτανικό
2. Ζιγκουάλα
3. Είσαι η ζωή μου
4. Αυτή η νύχτα μένει
5. Μαντουμπάλα
6. Το κόκκινο μαντίλι
7. Ίσως αύριο
8. Απ΄τα ψηλά στα χαμηλά
9. Στη θάλασσα θα πέσω
10. Δεν θέλω το κακο σου
11. Πενιές Μπεμπη
12. Το πουκάμισο
13. Γεντι κουλε
14. Βυθισε μου το μαχαίρι
15. Θεσσαλονική μου
16. Φεύγω με πίκρα στα ξένα
17. Κοινωνία ένοχη
18. Το χαμένο κορμί
19. Θέλω να πεθάνω
20. Πυρ γυνή και θάλασσα
21. Αραπικα κορμιά

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ΑΡΕ ΣΤΕΛΙΟ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΖΕΙΣ ΤΩΡΑ ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΠΩΣ ΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑΝ.ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΟΥΝ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑΝ ΜΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ.

Ανώνυμος είπε...

ΑΡΕ ΣΤΕΛΙΟ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΖΕΙΣ ΤΩΡΑ ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΠΩΣ ΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑΝ.ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΟΥΝ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑΝ ΜΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ.