"Clapton" - Eric Clapton

Στις 28 Σεπτεμβρίου 2010, κυκλοφορήσε το καινούργιο album του Eric Clapton που φέρει για τίτλο το επώνυμο του μουσικού.
Στην 19η solo δισκογραφική του δουλειά, ο κιθαρίστας συνεργάζεται μεταξύ άλλων με την Sheryl Crow, τον J.J. Cale, τον τρομπετίστα της jazz Wynton Marsalis, τον Allen Toussaint, τον κιθαρίστα των Allman Brothers Band Derek Trucks και τέλος, με τον παλιό του φίλο και συνεργάτη από την εποχή των Blind Faith, τον Steve Winwood.
Ο δίσκος περιλαμβάνει 14 τραγούδια ενώ την παραγωγή έχει αναλάβει ο ίδιος ο Clapton μαζί με τον επί χρόνια συνεργάτη του, Doyle Bramhall II.
«Είναι μια συλλογή με τραγούδια που δεν ήταν πραγματικά μέσα στον χάρτη και μου αρέσει πολύ σαν ιδέα. Αυτός ο δίσκος αποτελεί μια έκπληξη για μένα και νομίζω ότι το ίδιο θα ισχύσει και για το κοινό μου», λέει ο Clapton.
Ο προηγούμενος προσωπικός δίσκος του Eric Clapton ‘Back Home’ είχε κυκλοφορήσει το 2005 και είχε φθάσει στην 13η θέση του Billboard 200.


Περιεχόμενα:
1. "Travelin' Alone"
2. "Rocking Chair"
3. "River Runs Deep"
4. "Judgment Day"
5. "How Deep Is the Ocean"
6. "My Very Good Friend the Milkman"
7. "Can't Hold Out Much Longer"
8. "That's No Way to Get Along"
9. "Everything Will Be Alright"
10. "Diamonds Made from Rain"
11. "When Somebody Thinks You're Wonderful"
12. "Hard Times Blues"
13. "Run Back to Your Side"
14. "Autumn Leaves"

"Από τα πολλά φαρμάκια" - Στέλιος Καζαντζίδης

Το CD αυτό περιλαμβάνει 10 από τα πρώτα τραγούδια που ηχογράφησε ο Στέλιος Καζαντζίδης σε δίσκους 78 στροφών.
Όπως βλέπετε πιο κάτω, από τη λίστα, αποφέγονται οι μεγάλες επιτυχίες (όπως είναι λόγου χάρη η μνημειώδης εκτέλεση στο «Ένας μάγκας στο Βοτανικό» ή το «Δεν θέλω το κακό σου», που του άνοιξε τη μεγάλη λεωφόρο της επιτυχίας) αλλά στο δισκάκι υπάρχουν κάποια δυσεύρετα τραγούδια ή κάποια άλλα που δεν έχουν επανεκδοθεί ποτέ.
Ο Καζαντζίδης - όπως φαίνεται κι απ' αυτά, τα πρώτα του τραγούδια - υπήρξε γνήσιο παιδί του ρεμπέτικου τραγουδιού, αλλά είχε τη δύναμη, το σθένος την διορατικότητα και την ευαισθησία να το ανατρέψει. Κάποιες φορές, τίποτα δεν μπορεί να επιβιώσει αν δεν αλλάξει. Ο Καζαντζίδης (με την συνδρομή πολύ σπουδαίων συνεργατών, όπως ήταν ο Παπάϊωάννου, ο Μητσάκης ο Τσιτσάνης, ο Καραπατάκης ο Χρυσίνης ο Κλουβάτος, ο Κολοκοτρώνης, ο Δερβενιώτης και αρκετοί άλλοι) έκανε την αλλαγή. Γιατί ήταν - και έπρεπε να είναι - ειλικρινής με τον εαυτό του, αληθινός με τους ακροατές του, τίμιος με το μουσικοποιητικό υλικό της εποχής του. Με άλλα λόγια, ήταν όχι μόνο ένας προικισμένος, αλλά και ένας αυθεντικός καλλιτέχνης.
Στα τραγούδια του της πρώτης περιόδου, υπάρχει ήδη το ύφος που καθόρισε όλη την πορεία του. Υπάρχει το παράπονο, το κλάμα, το φαρμάκι για μια Ελλάδα γεμάτη πληγές βάσανα, φτώχεια. Αυτή την Ελλάδα εξέφρασε ο Καζαντζίδης μέχρι τέλους. Ήταν κι ο ίδιος ένας άνθρωπος φαρμακωμένος, που ταυτίστηκε με τα τραγούδια του, ακόμη κι όταν γνώρισε την επιτυχία και κέρδισε χρήματα.
Πιστεύω πως όσοι δεν μπορούν να παρηγορηθούν και να χαρούν ακούγοντας αυτά τα απαισιόδοξα, αλλά αληθινά τραγούδια του Στέλιου, δικαίως δεν μπορούν να καταλάβουν τον Καζαντζίδη. Ούτε κι εμάς, τους θαυμαστές του. Που από την ψεύτικη γκλαμουριά, προτιμάμε την δυσάρεστη, αλλά λυτρωτική αλήθεια, που κάποιοι απερίσκεπτα αποκαλούν «κλάψα» και «μιζέρια».

Περιεχόμενα:
1. ΑΠΟ ΤΑ ΠΟΛΛΑ ΦΑΡΜΑΚΙΑ
2. ΞΕΣΠΑΕΙ Η ΜΠΟΡΑ
3. ΤΗΣ ΒΡΟΧΟΥΛΑΣ ΤΟ ΝΕΡΑΚΙ
4. ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΗΡΘΕ ΝΑ ΜΕ ΔΕΙ
5. ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΘΑ ΠΕΣΩ
6. ΜΕ ΤΙ ΚΑΡΔΙΑ, ΜΕ ΤΙ ΨΥΧΗ
7. ΣΤΗΝ ΨΑΘΑ ΘΑ ΠΕΘΑΝΩ
8. ΖΩΗ ΕΙΝ' ΑΥΤΗ ΖΩΪΤΣΑ ΜΟΥ
9. ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΤΟΥ
10. ΤΟ ΚΛΑΜΑ ΤΗΣ ΠΕΝΙΑΣ

Δρόμος - "Ένα Ταξίδι" (Νίκου Αργυρόπουλου)

Ο Νίκος Αργυρόπουλος είναι ένας άνθρωπος που αγαπάει με όλη τη δύναμη της ψυχής του το καλό ρεμπέτικο τραγούδι.
Το βιογραφικό του μαρτυράει αυτή του την αγάπη, αφού στο παρελθόν έχει αποδείξει με όλους τους τρόπους πως για αυτόν καλλιτέχνες σαν τον Μάρκο Βαμβακάρη και τον Βασίλη Τσιτσάνη κατέχουν πολύ υψηλή θέση στην καρδιά του. Όσοι είχαν την ευκαιρία να παραβρεθούν έστω για μία φορά στη «Φραγκοσυριανή» στα Εξάρχεια, ενός ιστορικού παταριού του οποίου ο Αργυρόπουλος ήταν ιδιοκτήτης, θα θυμούνται την ευλάβεια με την οποία παρουσιαζόταν τραγούδια αυτού του ύφους…
Επιστρέφοντας στο 2010 και όντας πλέον μόνιμος κάτοικος της Θάσου, ο Νίκος Αργυρόπουλος συνεργάζεται με το συγκρότημα Μπουζουκιών Δρόμος μέσα από το cd με γενικό τίτλο «Ένα ταξίδι….». Και πραγματικά, ακούγοντας κανείς τα τραγούδια αυτά ταξιδεύει ανάμεσα στον έρωτα και την πραγματικότητα, χωρίς, όμως, να αισθάνεται ότι όλα αυτά είναι κάτι ξένο.
Είναι ο τρίτος δίσκος για το Συγκρότημα Μπουζουκιών Δρόμος μετά τον ομότιτλο πρώτο (2004) και τον ζωντανό "Ένα τραγούδι για την Κοκκινιά" (2007). Αυτή τη φορά με τραγούδια του Νίκου Αργυρόπουλου, «τραγούδια όμορφα, χάρη στην απλότητα τους και το γεμάτο στίχο τους, έτσι που να μη χρειάζονται για να αναδειχθούν, διάφορα ενορχηστρωτικά ‘φτιασίδια’, απλώς ένα λιτό αρμονικό ντύσιμο» –όπως σημειώνει στην έκδοση ο Νώε Ζαφειρίδης. Όπου το βάρος δίνεται –ως οφείλει– εκεί που δινόταν πάντα στο λαϊκό τραγούδι από την εποχή της γέννησης και των πιο λαμπρών σελίδων της ιστορίας του: στο κέντημα της πενιάς, στο παιχνίδι και το διάλογο ανάμεσα στα όργανα με τον άμεσο στίχο, για να καταλήξει στις ανεπιτήδευτες ερμηνείες από καρδιάς.
Με ένα ταξίδι α-λα-παλαιά λοιπόν, μέσα από μελωδίες που γράφτηκαν από μπουζουξή για να παιχτούν από μπουζούκια, ο Δρόμος συνεχίζει στο λαϊκό τραγούδι, αλλά και το λαϊκό τραγούδι συνεχίζει το δρόμο του...

Περιεχόμενα:
1. Τ' αράπικά σου μάτια / Γρηγόρης Βασίλας
2. Τι τράβηξα στα χέρια σου / Νώε Ζαφειρίδης
3. Δε με προσέχεις / Σοφία Εμφιετζή
4. Σβήνουνε τ' άστρα / Αντώνης Αινίτης
5. Δε θέλω να σε ξαναδώ / Νώε Ζαφειρίδης
6. Σκερτσόζα / Αντώνης Αινίτης
7. Εσύ κι η ομορφιά σου / Νώε Ζαφειρίδης
8. Το ποτήρι / Αντώνης Αινίτης
9. Ο ψαράς ο μόρτης / Σοφία Εμφιετζή
10. Χαμηλοβλεπούσα / Γρηγόρης Βασίλας
11. Ένα ταξίδι / Σοφία Εμφιετζή
12. Τα χελιδόνια / Αντώνης Αινίτης
13. Με παρατάς / Ορχηστρικό